Blask prawdy

Karol Wojtyła

Stanisław

Pragnę opisać Kościół –
Mój Kościół, który rodzi się wraz ze mną,
lecz ze mną nie umiera – ja też nie umieram z nim,
który mnie stale przerasta –
Kościół: dno bytu mego i szczyt.
Kościół – korzeń, który zapuszczam w przeszłość
i przyszłość zarazem, Sakrament mojego istnienia w Bogu,
który jest Ojcem.
Pragnę opisać Kościół –
mój Kościół, który związał się z moją ziemią
więc związał się z moją ziemią mój Kościół.
Ziemia leży w dorzeczu Wisły,
dopływy wzbierają wiosną, gdy śniegi topnieją
w Karpatach. Kościół związał się z moją ziemią,
aby wszystko, co na niej zwiąże, było związane w niebie.

16 października 1978 roku świat wstrzymał oddech. Zebrani na konklawe kardynałowie po raz pierwszy od ponad 400 lat wybrali na papieża kogoś, kto nie pochodził z Włoch. Nowy biskup Rzymu przyjął imię: Jan Paweł II. Wiedziano tylko tyle, że pochodzi z Polski, kraju rządzonego przez  komunistów. Wkrótce okaże się, że Karol Wojtyła – dotąd arcybiskup krakowski – będzie miał duży wpływ na losy swojego kraju i odmieni serca wielu ludzi na całym świecie.